INRICHTING KENTIE DIITABIKI

In 2015 zocht de Gaanman van de Ndyuka hulp bij het Nederlandse Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed om het Ndyuka-erfgoed te behouden en te promoten. Dit leidde tot de oprichting van de Stichting Diitabiki Museum, die samen met Wooko Makandie bezig is met het bouwen van een museum, het restaureren van traditionele gebouwen, het aanleggen van landschappen en het ontwikkelen van educatieve programma’s in Diitabiki.

DIITABIKI MUSEUM

Diitabiki, in het Nederlands ook wel Drietabbetje genoemd, is een dorp op een eiland in de Tapanahonyrivier in het oostelijk deel van Suriname. Diitabiki is de residentie van de gaaman van de Aukaners. Gaaman Oseyse (regeerperiode 1884–1915) bouwde in Diitabiki een zogenaamde Kentie. In het Kentiegebouw worden verschillende heiligdommen en erfgoed bewaard, die onder andere bestaan uit erfenissen van de familie van de gaaman.


DIITABIKI MUSEUM

Diitabiki, in het Nederlands ook wel Drietabbetje genoemd, is een dorp op een eiland in de Tapanahonyrivier in het oostelijk deel van Suriname. Diitabiki is de residentie van de gaaman van de Aukaners. Gaaman Oseyse (regeerperiode 1884–1915) bouwde in Diitabiki een zogenaamde Kentie. In het Kentiegebouw worden verschillende heiligdommen en erfgoed bewaard, die onder andere bestaan uit erfenissen van de familie van de gaaman.

RENOVATIE EN BEHOUD VAN ERFENISSEN IN HET KENTIEGEBOUW

De Inspanningen van Gaaman Bono Velantie in Diitabiki

De huidige gaaman, Bono Velantie, heeft het gebouw gerenoveerd en daarnaast delen van bewaarde erfenissen die nog in goede staat verkeren, op de zolder opgeborgen. Diitabiki, in het Nederlands ook wel Drietabbetje genoemd, is een dorp op een eiland in de Tapanahonyrivier in het oostelijk deel van Suriname. Diitabiki is de residentie van de gaaman van de Aukaners. Gaaman Oseyse (regeerperiode 1884–1915) bouwde in Diitabiki een zogenaamde Kentie. In het Kentiegebouw worden verschillende heiligdommen en erfgoed bewaard, die onder andere bestaan uit erfenissen van de familie van de gaaman. De huidige gaaman, Bono Velantie, heeft het gebouw gerenoveerd en daarnaast delen van bewaarde erfenissen die nog in goede staat verkeren, op de zolder opgeborgen. 

Op de begane grond is een vergaderruimte gemaakt. In dit deel van het gebouw ontvangt hij ook gasten. Het was de wens van de gaaman om in de vergaderzaal foto’s op te hangen van zijn voorgangers, om zo een deel van de geschiedenis van de Marrons zichtbaar te maken en te behouden voor de huidige en toekomstige generaties. De foto’s van zijn voorgangers zijn te vinden in musea in diverse Europese landen zoals Nederland, Duitsland en Frankrijk. De marrons zelf hebben geen beschikking over deze foto’s. Met de inrichting van de vergaderzaal is de wens van de gaaman in vervulling gegaan.

HET UITENEINDELIJKE RESULTAAT

Een Erfgoedrijke Vergaderzaal met Historische Verbindingen

  • Een namenlijst van eerdere gaaman, de voorgangers van Bono Velantie;
  • Foto’s die op duurzaam materiaal zijn afgedrukt. Bij elk fotoportret hoort een kort bijschrift met de naam en periode dat deze persoon Gaaman is geweest;
  • Een tijdbalk met jaartallen en belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de Aukaanse samenleving;
  • Algemene (inleidende) tekst op paneel.

UITVOERIG VAN HET PROJECT

Implementatie en Onthulling: De Realisatie van de Historische Vergaderzaal

In november en december 2018 werden de paneelteksten, lijsten en bijschriften geschreven, die vervolgens naar de gaaman gestuurd zijn voor controle en eventuele aanvullingen op de inhoud. Na de definitieve vaststelling van de teksten zijn deze op panelen afgedrukt. De foto’s van de verschillende gaaman zijn in Paramaribo afgedrukt op kunststof panelen en per vliegtuig naar Diitabiki vervoerd.

In januari 2019 is de zaal ingericht met de foto’s en de tekst panelen en op vrijdag 11 januari 2019 vond de feestelijke opening plaats. Gaaman Bono Velantie hield een korte toespraak waarin hij duidelijk liet blijken dat hij zeer blij is met de foto’s van zijn voorgangers en de panelen waarop de geschiedenis van de Ndyuka (beknopt) beschreven wordt.

DANKWOORD

Dankbetuigingen aan Betrokken Partijen: Een Erkenning van Samenwerking en Ondersteuning

Stichting Wooko Makandie wil de volgende partijen bedanken voor de bijdrage die zij aan het project hebben geleverd:

  • Het Johan Ferrier Fonds voor financiële ondersteuning van het project;
  • Het Nationaal Museum van Wereldculturen in Nederland voor het beschikbaar stellen van enkele foto’s;
  • Het Nationaal Archief in Den Haag voor het beschikbaar stellen van een oude kaart van het Tapanahony-gebied.

DIITABIKI MUSEUM

Diitabiki, in het Nederlands ook wel Drietabbetje genoemd, is een dorp op een eiland in de Tapanahonyrivier in het oostelijk deel van Suriname. Diitabiki is de residentie van de gaaman van de Aukaners. Gaaman Oseyse (regeerperiode 1884–1915) bouwde in Diitabiki een zogenaamde Kentie. In het Kentiegebouw worden verschillende heiligdommen en erfgoed bewaard, die onder andere bestaan uit erfenissen van de familie van de gaaman.

RENOVATIE EN BEHOUD VAN ERFENISSEN IN HET KENTIEGEBOUW

De Inspanningen van Gaaman Bono Velantie in Diitabiki

De huidige gaaman, Bono Velantie, heeft het gebouw gerenoveerd en daarnaast delen van bewaarde erfenissen die nog in goede staat verkeren, op de zolder opgeborgen. Diitabiki, in het Nederlands ook wel Drietabbetje genoemd, is een dorp op een eiland in de Tapanahonyrivier in het oostelijk deel van Suriname. Diitabiki is de residentie van de gaaman van de Aukaners. Gaaman Oseyse (regeerperiode 1884–1915) bouwde in Diitabiki een zogenaamde Kentie. In het Kentiegebouw worden verschillende heiligdommen en erfgoed bewaard, die onder andere bestaan uit erfenissen van de familie van de gaaman. De huidige gaaman, Bono Velantie, heeft het gebouw gerenoveerd en daarnaast delen van bewaarde erfenissen die nog in goede staat verkeren, op de zolder opgeborgen. 

Op de begane grond is een vergaderruimte gemaakt. In dit deel van het gebouw ontvangt hij ook gasten. Het was de wens van de gaaman om in de vergaderzaal foto’s op te hangen van zijn voorgangers, om zo een deel van de geschiedenis van de Marrons zichtbaar te maken en te behouden voor de huidige en toekomstige generaties. De foto’s van zijn voorgangers zijn te vinden in musea in diverse Europese landen zoals Nederland, Duitsland en Frankrijk. De marrons zelf hebben geen beschikking over deze foto’s. Met de inrichting van de vergaderzaal is de wens van de gaaman in vervulling gegaan.

HET UITENEINDELIJKE RESULTAAT

Een Erfgoedrijke Vergaderzaal met Historische Verbindingen

  • Een namenlijst van eerdere gaaman, de voorgangers van Bono Velantie;
  • Foto’s die op duurzaam materiaal zijn afgedrukt. Bij elk fotoportret hoort een kort bijschrift met de naam en periode dat deze persoon Gaaman is geweest;
  • Een tijdbalk met jaartallen en belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de Aukaanse samenleving;
  • Algemene (inleidende) tekst op paneel.

UITVOERIG VAN HET PROJECT

Implementatie en Onthulling: De Realisatie van de Historische Vergaderzaal

In november en december 2018 werden de paneelteksten, lijsten en bijschriften geschreven, die vervolgens naar de gaaman gestuurd zijn voor controle en eventuele aanvullingen op de inhoud. Na de definitieve vaststelling van de teksten zijn deze op panelen afgedrukt. De foto’s van de verschillende gaaman zijn in Paramaribo afgedrukt op kunststof panelen en per vliegtuig naar Diitabiki vervoerd.

In januari 2019 is de zaal ingericht met de foto’s en de tekst panelen en op vrijdag 11 januari 2019 vond de feestelijke opening plaats. Gaaman Bono Velantie hield een korte toespraak waarin hij duidelijk liet blijken dat hij zeer blij is met de foto’s van zijn voorgangers en de panelen waarop de geschiedenis van de Ndyuka (beknopt) beschreven wordt.

DANKWOORD

Dankbetuigingen aan Betrokken Partijen: Een Erkenning van Samenwerking en Ondersteuning

Stichting Wooko Makandie wil de volgende partijen bedanken voor de bijdrage die zij aan het project hebben geleverd:

  • Het Johan Ferrier Fonds voor financiële ondersteuning van het project;
  • Het Nationaal Museum van Wereldculturen in Nederland voor het beschikbaar stellen van enkele foto’s;
  • Het Nationaal Archief in Den Haag voor het beschikbaar stellen van een oude kaart van het Tapanahony-gebied.